ensoalheirar - verbo
en·so·a·lhei·rar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
ensoalheiro ensoalheiras ensoalheira ensoalheiramos ensoalheirais ensoalheiram
| ensoalheirava ensoalheiravas ensoalheirava ensoalheirávamos ensoalheiráveis ensoalheiravam
| ensoalheirei ensoalheiraste ensoalheirou ensoalheiramos / ensoalheirámos ensoalheirastes ensoalheiraram
| ensoalheirara ensoalheiraras ensoalheirara ensoalheiráramos ensoalheiráreis ensoalheiraram
| ensoalheirarei ensoalheirarás ensoalheirará ensoalheiraremos ensoalheirareis ensoalheirarão
| ensoalheiraria ensoalheirarias ensoalheiraria ensoalheiraríamos ensoalheiraríeis ensoalheirariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| ensoalheirar
| Gerúndio
|
ensoalheire ensoalheires ensoalheire ensoalheiremos ensoalheireis ensoalheirem
| ensoalheirasse ensoalheirasses ensoalheirasse ensoalheirássemos ensoalheirásseis ensoalheirassem
| ensoalheirar ensoalheirares ensoalheirar ensoalheirarmos ensoalheirardes ensoalheirarem
| - ensoalheira (ensoalheires) ensoalheire ensoalheiremos ensoalheirai (ensoalheireis) ensoalheirem
| Pessoal ensoalheirar ensoalheirares ensoalheirar ensoalheirarmos ensoalheirardes ensoalheirarem
| ensoalheirando
Particípio passado
ensoalheirado | ensoalheirada | ensoalheirados | ensoalheiradas |
|
Flexiona como : amar
|