empunir - verbo

em·pu·nir

transitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
empuno
empunes
empune
empunimos
empunis
empunem
empunia
empunias
empunia
empuníamos
empuníeis
empuniam
empuni
empuniste
empuniu
empunimos
empunistes
empuniram
empunira
empuniras
empunira
empuníramos
empuníreis
empuniram
empunirei
empunirás
empunirá
empuniremos
empunireis
empunirão
empuniria
empunirias
empuniria
empuniríamos
empuniríeis
empuniriam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
empunir Gerúndio
empuna
empunas
empuna
empunamos
empunais
empunam
empunisse
empunisses
empunisse
empuníssemos
empunísseis
empunissem
empunir
empunires
empunir
empunirmos
empunirdes
empunirem
-
empune (empunas)
empuna
empunamos
empuni (empunais)
empunam
Pessoal

empunir
empunires
empunir
empunirmos
empunirdes
empunirem
empunindo

Particípio passado
empunidoempunida
empunidosempunidas

Flexiona como : demitir