reequilibrar - verbo
re·e·qui·li·brar transitivo; pronominal
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
reequilibro reequilibras reequilibra reequilibramos reequilibrais reequilibram
| reequilibrava reequilibravas reequilibrava reequilibrávamos reequilibráveis reequilibravam
| reequilibrei reequilibraste reequilibrou reequilibramos / reequilibrámos reequilibrastes reequilibraram
| reequilibrara reequilibraras reequilibrara reequilibráramos reequilibráreis reequilibraram
| reequilibrarei reequilibrarás reequilibrará reequilibraremos reequilibrareis reequilibrarão
| reequilibraria reequilibrarias reequilibraria reequilibraríamos reequilibraríeis reequilibrariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| reequilibrar
| Gerúndio
|
reequilibre reequilibres reequilibre reequilibremos reequilibreis reequilibrem
| reequilibrasse reequilibrasses reequilibrasse reequilibrássemos reequilibrásseis reequilibrassem
| reequilibrar reequilibrares reequilibrar reequilibrarmos reequilibrardes reequilibrarem
| - reequilibra (reequilibres) reequilibre reequilibremos reequilibrai (reequilibreis) reequilibrem
| Pessoal reequilibrar reequilibrares reequilibrar reequilibrarmos reequilibrardes reequilibrarem
| reequilibrando
Particípio passado
reequilibrado | reequilibrada | reequilibrados | reequilibradas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : reequilibrado
forma nominal : reequilíbrio
|