fundamenar - verbo
fun·da·me·nar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
fundameno fundamenas fundamena fundamenamos fundamenais fundamenam
| fundamenava fundamenavas fundamenava fundamenávamos fundamenáveis fundamenavam
| fundamenei fundamenaste fundamenou fundamenamos / fundamenámos fundamenastes fundamenaram
| fundamenara fundamenaras fundamenara fundamenáramos fundamenáreis fundamenaram
| fundamenarei fundamenarás fundamenará fundamenaremos fundamenareis fundamenarão
| fundamenaria fundamenarias fundamenaria fundamenaríamos fundamenaríeis fundamenariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| fundamenar
| Gerúndio
|
fundamene fundamenes fundamene fundamenemos fundameneis fundamenem
| fundamenasse fundamenasses fundamenasse fundamenássemos fundamenásseis fundamenassem
| fundamenar fundamenares fundamenar fundamenarmos fundamenardes fundamenarem
| - fundamena (fundamenes) fundamene fundamenemos fundamenai (fundameneis) fundamenem
| Pessoal fundamenar fundamenares fundamenar fundamenarmos fundamenardes fundamenarem
| fundamenando
Particípio passado
fundamenado | fundamenada | fundamenados | fundamenadas |
|
Flexiona como : amar
|