enrabar - verbo
en·ra·bar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
enrabo enrabas enraba enrabamos enrabais enrabam
| enrabava enrabavas enrabava enrabávamos enrabáveis enrabavam
| enrabei enrabaste enrabou enrabamos / enrabámos enrabastes enrabaram
| enrabara enrabaras enrabara enrabáramos enrabáreis enrabaram
| enrabarei enrabarás enrabará enrabaremos enrabareis enrabarão
| enrabaria enrabarias enrabaria enrabaríamos enrabaríeis enrabariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| enrabar
| Gerúndio
|
enrabe enrabes enrabe enrabemos enrabeis enrabem
| enrabasse enrabasses enrabasse enrabássemos enrabásseis enrabassem
| enrabar enrabares enrabar enrabarmos enrabardes enrabarem
| - enraba (enrabes) enrabe enrabemos enrabai (enrabeis) enrabem
| Pessoal enrabar enrabares enrabar enrabarmos enrabardes enrabarem
| enrabando
Particípio passado
enrabado | enrabada | enrabados | enrabadas |
|
Flexiona como : amar
|