retundir - verbo

re·tun·dir

transitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
retundo
retundes
retunde
retundimos
retundis
retundem
retundia
retundias
retundia
retundíamos
retundíeis
retundiam
retundi
retundiste
retundiu
retundimos
retundistes
retundiram
retundira
retundiras
retundira
retundíramos
retundíreis
retundiram
retundirei
retundirás
retundirá
retundiremos
retundireis
retundirão
retundiria
retundirias
retundiria
retundiríamos
retundiríeis
retundiriam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
retundir Gerúndio
retunda
retundas
retunda
retundamos
retundais
retundam
retundisse
retundisses
retundisse
retundíssemos
retundísseis
retundissem
retundir
retundires
retundir
retundirmos
retundirdes
retundirem
-
retunde (retundas)
retunda
retundamos
retundi (retundais)
retundam
Pessoal

retundir
retundires
retundir
retundirmos
retundirdes
retundirem
retundindo

Particípio passado
retundido / retusoretundida
retundidosretundidas

adjetivo PP : retuso