enfueirar - verbo
en·fu·ei·rar transitivo; intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
enfueiro enfueiras enfueira enfueiramos enfueirais enfueiram
| enfueirava enfueiravas enfueirava enfueirávamos enfueiráveis enfueiravam
| enfueirei enfueiraste enfueirou enfueiramos / enfueirámos enfueirastes enfueiraram
| enfueirara enfueiraras enfueirara enfueiráramos enfueiráreis enfueiraram
| enfueirarei enfueirarás enfueirará enfueiraremos enfueirareis enfueirarão
| enfueiraria enfueirarias enfueiraria enfueiraríamos enfueiraríeis enfueirariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| enfueirar
| Gerúndio
|
enfueire enfueires enfueire enfueiremos enfueireis enfueirem
| enfueirasse enfueirasses enfueirasse enfueirássemos enfueirásseis enfueirassem
| enfueirar enfueirares enfueirar enfueirarmos enfueirardes enfueirarem
| - enfueira (enfueires) enfueire enfueiremos enfueirai (enfueireis) enfueirem
| Pessoal enfueirar enfueirares enfueirar enfueirarmos enfueirardes enfueirarem
| enfueirando
Particípio passado
enfueirado | enfueirada | enfueirados | enfueiradas |
|
Flexiona como : amar
|