conceituar - verbo
con·cei·tu·ar transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
conceituo
conceituas
conceitua
conceituamos
conceituais
conceituam
| conceituava
conceituavas
conceituava
conceituávamos
conceituáveis
conceituavam
| conceituei
conceituaste
conceituou
conceituamos / conceituámos
conceituastes
conceituaram
| conceituara
conceituaras
conceituara
conceituáramos
conceituáreis
conceituaram
| conceituarei
conceituarás
conceituará
conceituaremos
conceituareis
conceituarão
| conceituaria
conceituarias
conceituaria
conceituaríamos
conceituaríeis
conceituariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| conceituar
| Gerúndio
|
conceitue
conceitues
conceitue
conceituemos
conceitueis
conceituem
| conceituasse
conceituasses
conceituasse
conceituássemos
conceituásseis
conceituassem
| conceituar
conceituares
conceituar
conceituarmos
conceituardes
conceituarem
| -
conceitua (conceitues)
conceitue
conceituemos
conceituai (conceitueis)
conceituem
| Pessoal
conceituar
conceituares
conceituar
conceituarmos
conceituardes
conceituarem
| conceituando
Particípio passado
| conceituado | conceituada | | conceituados | conceituadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : conceituado
|
