espairecer - verbo
es·pai·re·cer transitivo; intransitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
espaireço
espaireces
espairece
espairecemos
espaireceis
espairecem
| espairecia
espairecias
espairecia
espairecíamos
espairecíeis
espaireciam
| espaireci
espaireceste
espaireceu
espairecemos
espairecestes
espaireceram
| espairecera
espaireceras
espairecera
espairecêramos
espairecêreis
espaireceram
| espairecerei
espairecerás
espairecerá
espaireceremos
espairecereis
espairecerão
| espaireceria
espairecerias
espaireceria
espaireceríamos
espaireceríeis
espaireceriam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| espairecer
| Gerúndio
|
espaireça
espaireças
espaireça
espaireçamos
espaireçais
espaireçam
| espairecesse
espairecesses
espairecesse
espairecêssemos
espairecêsseis
espairecessem
| espairecer
espaireceres
espairecer
espairecermos
espairecerdes
espairecerem
| -
espairece (espaireças)
espaireça
espaireçamos
espairecei (espaireçais)
espaireçam
| Pessoal
espairecer
espaireceres
espairecer
espairecermos
espairecerdes
espairecerem
| espairecendo
Particípio passado
| espairecido | espairecida | | espairecidos | espairecidas |
|
Flexiona como : gerecer forma nominal : espairecimento
|
