desrabar - verbo
des·ra·bar transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
desrabo
desrabas
desraba
desrabamos
desrabais
desrabam
| desrabava
desrabavas
desrabava
desrabávamos
desrabáveis
desrabavam
| desrabei
desrabaste
desrabou
desrabamos / desrabámos
desrabastes
desrabaram
| desrabara
desrabaras
desrabara
desrabáramos
desrabáreis
desrabaram
| desrabarei
desrabarás
desrabará
desrabaremos
desrabareis
desrabarão
| desrabaria
desrabarias
desrabaria
desrabaríamos
desrabaríeis
desrabariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| desrabar
| Gerúndio
|
desrabe
desrabes
desrabe
desrabemos
desrabeis
desrabem
| desrabasse
desrabasses
desrabasse
desrabássemos
desrabásseis
desrabassem
| desrabar
desrabares
desrabar
desrabarmos
desrabardes
desrabarem
| -
desraba (desrabes)
desrabe
desrabemos
desrabai (desrabeis)
desrabem
| Pessoal
desrabar
desrabares
desrabar
desrabarmos
desrabardes
desrabarem
| desrabando
Particípio passado
| desrabado | desrabada | | desrabados | desrabadas |
|
Flexiona como : amar
|
