reequipar - verbo
re·e·qui·par transitivo; pronominal
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
reequipo reequipas reequipa reequipamos reequipais reequipam
| reequipava reequipavas reequipava reequipávamos reequipáveis reequipavam
| reequipei reequipaste reequipou reequipamos / reequipámos reequipastes reequiparam
| reequipara reequiparas reequipara reequipáramos reequipáreis reequiparam
| reequiparei reequiparás reequipará reequiparemos reequipareis reequiparão
| reequiparia reequiparias reequiparia reequiparíamos reequiparíeis reequipariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| reequipar
| Gerúndio
|
reequipe reequipes reequipe reequipemos reequipeis reequipem
| reequipasse reequipasses reequipasse reequipássemos reequipásseis reequipassem
| reequipar reequipares reequipar reequiparmos reequipardes reequiparem
| - reequipa (reequipes) reequipe reequipemos reequipai (reequipeis) reequipem
| Pessoal reequipar reequipares reequipar reequiparmos reequipardes reequiparem
| reequipando
Particípio passado
reequipado | reequipada | reequipados | reequipadas |
|
Flexiona como : amar
|