enfunilar - verbo
en·fu·ni·lar intransitivo; transitivo; pronominal
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
enfunilo enfunilas enfunila enfunilamos enfunilais enfunilam
| enfunilava enfunilavas enfunilava enfunilávamos enfuniláveis enfunilavam
| enfunilei enfunilaste enfunilou enfunilamos / enfunilámos enfunilastes enfunilaram
| enfunilara enfunilaras enfunilara enfuniláramos enfuniláreis enfunilaram
| enfunilarei enfunilarás enfunilará enfunilaremos enfunilareis enfunilarão
| enfunilaria enfunilarias enfunilaria enfunilaríamos enfunilaríeis enfunilariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| enfunilar
| Gerúndio
|
enfunile enfuniles enfunile enfunilemos enfunileis enfunilem
| enfunilasse enfunilasses enfunilasse enfunilássemos enfunilásseis enfunilassem
| enfunilar enfunilares enfunilar enfunilarmos enfunilardes enfunilarem
| - enfunila (enfuniles) enfunile enfunilemos enfunilai (enfunileis) enfunilem
| Pessoal enfunilar enfunilares enfunilar enfunilarmos enfunilardes enfunilarem
| enfunilando
Particípio passado
enfunilado | enfunilada | enfunilados | enfuniladas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : enfunilamento
|