incubar - verbo

in·cu·bar

transitivo; intransitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
incubo
incubas
incuba
incubamos
incubais
incubam
incubava
incubavas
incubava
incubávamos
incubáveis
incubavam
incubei
incubaste
incubou
incubamos / incubámos
incubastes
incubaram
incubara
incubaras
incubara
incubáramos
incubáreis
incubaram
incubarei
incubarás
incubará
incubaremos
incubareis
incubarão
incubaria
incubarias
incubaria
incubaríamos
incubaríeis
incubariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
incubar Gerúndio
incube
incubes
incube
incubemos
incubeis
incubem
incubasse
incubasses
incubasse
incubássemos
incubásseis
incubassem
incubar
incubares
incubar
incubarmos
incubardes
incubarem
-
incuba (incubes)
incube
incubemos
incubai (incubeis)
incubem
Pessoal

incubar
incubares
incubar
incubarmos
incubardes
incubarem
incubando

Particípio passado
incubadoincubada
incubadosincubadas

Flexiona como : amar

forma nominal : incubação