afandangar - verbo
a·fan·dan·gar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
afandango afandangas afandanga afandangamos afandangais afandangam
| afandangava afandangavas afandangava afandangávamos afandangáveis afandangavam
| afandanguei afandangaste afandangou afandangamos / afandangámos afandangastes afandangaram
| afandangara afandangaras afandangara afandangáramos afandangáreis afandangaram
| afandangarei afandangarás afandangará afandangaremos afandangareis afandangarão
| afandangaria afandangarias afandangaria afandangaríamos afandangaríeis afandangariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| afandangar
| Gerúndio
|
afandangue afandangues afandangue afandanguemos afandangueis afandanguem
| afandangasse afandangasses afandangasse afandangássemos afandangásseis afandangassem
| afandangar afandangares afandangar afandangarmos afandangardes afandangarem
| - afandanga (afandangues) afandangue afandanguemos afandangai (afandangueis) afandanguem
| Pessoal afandangar afandangares afandangar afandangarmos afandangardes afandangarem
| afandangando
Particípio passado
afandangado | afandangada | afandangados | afandangadas |
|
Flexiona como : alugar adjetivo PP : afandangado
|