refustar - verbo
re·fus·tar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
refusto refustas refusta refustamos refustais refustam
| refustava refustavas refustava refustávamos refustáveis refustavam
| refustei refustaste refustou refustamos / refustámos refustastes refustaram
| refustara refustaras refustara refustáramos refustáreis refustaram
| refustarei refustarás refustará refustaremos refustareis refustarão
| refustaria refustarias refustaria refustaríamos refustaríeis refustariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| refustar
| Gerúndio
|
refuste refustes refuste refustemos refusteis refustem
| refustasse refustasses refustasse refustássemos refustásseis refustassem
| refustar refustares refustar refustarmos refustardes refustarem
| - refusta (refustes) refuste refustemos refustai (refusteis) refustem
| Pessoal refustar refustares refustar refustarmos refustardes refustarem
| refustando
Particípio passado
refustado | refustada | refustados | refustadas |
|
Flexiona como : amar
|