cungugutar - verbo
cun·gu·gu·tar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
cunguguto cungugutas cunguguta cungugutamos cungugutais cungugutam
| cungugutava cungugutavas cungugutava cungugutávamos cungugutáveis cungugutavam
| cungugutei cungugutaste cungugutou cungugutamos / cungugutámos cungugutastes cungugutaram
| cungugutara cungugutaras cungugutara cungugutáramos cungugutáreis cungugutaram
| cungugutarei cungugutarás cungugutará cungugutaremos cungugutareis cungugutarão
| cungugutaria cungugutarias cungugutaria cungugutaríamos cungugutaríeis cungugutariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| cungugutar
| Gerúndio
|
cungugute cungugutes cungugute cungugutemos cunguguteis cungugutem
| cungugutasse cungugutasses cungugutasse cungugutássemos cungugutásseis cungugutassem
| cungugutar cungugutares cungugutar cungugutarmos cungugutardes cungugutarem
| - cunguguta (cungugutes) cungugute cungugutemos cungugutai (cunguguteis) cungugutem
| Pessoal cungugutar cungugutares cungugutar cungugutarmos cungugutardes cungugutarem
| cungugutando
Particípio passado
cungugutado | cungugutada | cungugutados | cungugutadas |
|
Flexiona como : amar
|